ทำความเข้าใจแก่นแท้ของการบรรเทาความยากจนแบบเจาะจงเป้าหมายของจีน

(People's Daily Online)วันอังคาร 23 ธันวาคม 2025

การฝึกอบรมบุคลากรชนบทของอินโดนีเซีย ครั้งที่ 5 เพิ่งจัดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ โดยมีผู้เข้าร่วม 26 คน เดินทางไปเยือนมณฑลซานตง ทางตะวันออกของจีน ในระหว่างการเยือน นายเซกี ฮัมซาห์ ผู้ใหญ่บ้านหมู่บ้านเตเปียนลังซัต อำเภอกูไตตะวันออก จังหวัดกาลิมันตันตะวันออกในประเทศอินโดนีเซีย กล่าวว่า “ประสบการณ์ที่นี่แสดงให้เห็นว่า ความพยายามร่วมกันระหว่างภาครัฐ วิสาหกิจในหมู่บ้าน สหกรณ์ และประชาชน สามารถสร้างวงจรที่ดีของการพัฒนาเศรษฐกิจ ความมั่นคงทางสังคม และความเป็นอยู่ที่ดีของประชาชนได้”

โครงการฝึกอบรมบุคลากรชนบทของอินโดนีเซีย ซึ่งเปิดตัวในปี 2562 จัดการแลกเปลี่ยนประจำปีโดยนำผู้นำหมู่บ้าน 20-30 คนมายังประเทศจีน ปัจจุบัน โครงการนี้จัดขึ้นเป็นครั้งที่ 5 แล้ว และได้ช่วยกระตุ้นการพัฒนาชนบทและการลดความยากจนในอินโดนีเซีย ปัจจัยสำคัญที่ดึงดูดคณะผู้แทนเหล่านี้คือ ประสิทธิภาพที่พิสูจน์แล้วของยุทธศาสตร์การบรรเทาความยากจนแบบเจาะจงเป้าหมายของจีน ซึ่งได้รับการยอมรับในระดับนานาชาติ

การบริหารจัดการความยากจนยังคงเป็นความท้าทายระดับโลก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเทศกำลังพัฒนา

ปัจจุบัน แนวคิดเรื่อง “การบรรเทาความยากจนแบบเจาะจงเป้าหมาย” ได้ถูกบรรจุไว้ในเอกสารของสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติแล้ว วิธีการต่าง ๆ เช่น การจัดทำทะเบียนความยากจนและการแต่งตั้งเจ้าหน้าที่ประจำหมู่บ้าน ได้ถูกนำไปใช้หรืออ้างอิงโดยหลายประเทศ

การดำเนินงานอย่างมีเป้าหมายเป็นหัวใจสำคัญของความสำเร็จของจีนในการลดความยากจน และปัจจุบันได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นแบบอย่างที่ควรค่าแก่การวิเคราะห์เชิงลึกจากหลายมุมมอง การดำเนินงานอย่างมีเป้าหมายนั้นไม่ใช่เพียงแค่เครื่องมือทางนโยบาย แต่ยังแสดงถึงกรอบความคิดเชิงกลยุทธ์ที่สะท้อนออกมาจากสุภาษิตที่ว่า “ใช้กุญแจที่เหมาะสมกับแม่กุญแจ”

เมื่อจีนเริ่มใช้ระบบลงทะเบียนความยากจนระดับชาติครั้งแรก พบว่าประมาณร้อยละ 30 ของครัวเรือนยากจนที่ระบุไว้ถูกจัดประเภทอย่างไม่ถูกต้อง แต่ด้วยการพัฒนาระบบข้อมูลบรรเทาความยากจนแบบรวมศูนย์ และความพยายามอย่างต่อเนื่องในการตรวจสอบและปรับปรุงข้อมูล จีนจึงประสบความสำเร็จในการสร้างฐานข้อมูลที่แม่นยำและนำไปใช้ได้จริง ซึ่งช่วยเพิ่มความถูกต้องแล ะประสิทธิผลของโครงการบรรเทาความยากจนได้อย่างมีนัยสำคัญ

การเปลี่ยนจากการบรรเทาความยากจนแบบเจาะจงเป้าหมายจากกรอบแนวคิดไปสู่ผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรมนั้นเกิดขึ้นได้ด้วยการประสานงานที่ดีระหว่างสถาบันต่าง ๆ และศักยภาพในการระดมและดำเนินการที่แข็งแกร่งของประเทศ